Zapraszam na relację z tygodniowego pobytu na Zakynthos oraz film.
Pomysł na tydzień urlopu zrodził się w momencie przeglądania ofert czarterowych lotów z Bydgoszczy. Decyzja zapadła w jeden dzień – Zakynthos. Lot w obie strony kosztował 600 zł od osoby – w tym oczywiście duży bagaż. Po kupieniu biletów – znowu dylemat – Zakynthos – ale gdzie ? Padło na Tsilivi – około 7 km od lotniska – jednak dojazd zajmuje około 20 minut. Zarezerwowałam apartament na 7 dni i pytanie- jak dojechać z lotniska do Tsilivi. Cena taxi w dwie strony – 220 zł. Zadzwoniłam do biura w którym kupowałam bilety na samolot – i udało się dokupić transfer do Tsilvi za 110 zł. Pozostaje spakowanie się – i w drogę. Kochana córeczka zawiozła nas na lotnisko. Dotychczas myśleliśmy, że najgorszym lotniskiem jest Modlin. Cóż- odprawa w Bydgoszczy zweryfikowała ten pogląd. Dlaczego ?
Około 40 minut wcześniej miał odlecieć samolot do Burgas. Logiczne – przynajmniej wg nas – byłoby podzielenie odprawy na stanowiska do Zakynthos i do Burgas – ale nie. Na wyświetlaczach pojawiały się na zmianę nazwy Burgas, Zakynthos. Tłok ogromny. Bałagan totalny. Ostatecznie obsługa wydzierała się dosłownie do tłumu krzycząc – Burgas, Burgas. Uff- -Burgas odprawiony. Na lotnisku zrobiło się spokojniej, ciszej. Nie można było tak od razu ?
Lot ostatecznie opóźnił się o około godzinę.
Dolatujemy do Zakynthos . Świeci słońce, upalnie ( chociaż temperatury w Polsce podobne). Odbieramy walizki i kierujemy się w stronę rezydentek biura podróży. Przecież mamy transfer . No tak – ale rezydentki nic o tym nie wiedzą. Nic nie szkodzi – biuro zawaliło – więc zamawiają nam taksówkę. Idealnie. Po 20 minutach podjeżdżamy pod hotel. Okazuje się , że z tą taksówką mieliśmy ogromne szczęście. Hotel znajdował się bowiem na wzniesieniu, więc z tymi walizkami pod górę byłoby trochę ciężko.
Przywitanie, zapłata 20 euro kaucji za kluczyk do sejfu, 3,5 euro podatku – i jedziemy na pierwsze piętro do naszego pokoju. A oto jaki mamy widok
Chwila odpoczynku i idziemy nad morze. Mamy do pokonania ostre zejście w dół. Mijamy oliwki, które za każdym razem wzbudzają zachwyt swoją różnorodnością .
Krótko o miejscowości. Tsilivi to raczej spokojna miejscowość , typowo nadmorska z mnóstwem sklepików , restauracji, wypożyczalni samochodów, skuterów, biur podróży oferujących wycieczki stateczkami. W wielu takich biurach – przedstawiciele mówią po polsku – więc nie ma problemu z porozumieniem się. Ceny wycieczek – pomimo, że oferują dokładnie taki sam program – to od 20 do 50 euro. Czemu taka różnica? Nie mam pojęcia. Co dziwne- typowo polskie biuro – liczy sobie za wycieczkę najwięcej. Czy dlatego, że przewodnik jest polski ?
Plaża jest bardzo długa i zróżnicowana. Są odcinki z białym , delikatnym piaskiem, ale również są fragmenty ze żwirem – więc najlepiej zaopatrzyć się w odpowiednie obuwie. 
Kolejne dwa dni – to głównie nurkowanie z Euro Divers . Centrum nurkowe znajduje się na plaży Laganas, jednak bez problemu zapewnili transfer z Tsilivi. Warto skontaktować się z centrum mailowo i umówić na nurkowanie. Poniższe zdjęcia zrobione są z łodzi płynącej na miejsca nurkowań. Organizacja doskonała.
Na kolejne dwa dni wypożyczamy samochód – małą toyotę.
Ruszamy na północ. Zatrzymujemy się po drodze podziwiając widoki. 
Plaża Xigia. To tutaj woda ma zapach siarki. Podobno kąpiąc się w tej wodzie nawet na drugi dzień czuć siarkę. Plaża ta jest obowiązkowym punktem prawie każdej wycieczki . My jednak chcieliśmy popłynąć jedynie do Blue Cave.
W porcie St.Nicholas wsiadamy na małą łódź i płyniemy do Blue Cave. 
Jaskinia Batmana 
W trakcie wycieczki – był też czas na pływanie w krystalicznie błękitnej wodzie. W mojej ocenie – sama wycieczka była średnia. Zbyt dużo osób jak na taką niewielką łódź. Ale trudno. Dalej udajemy się samochodem na punkt widokowy Shipwreck.
Zatrzymując się przy punkcie widokowym – czeka się w kolejce na tzw. balkonik. Widok na grań po prawej stronie jest spektakularna, lecz tak naprawdę nie warto czekać. Strata czasu. Lepiej od razu ruszyć ścieżką w kierunku grani.
Powoli odsłania się widok na przepiękną plażę.
Kolejny przystanek to Porto Vromi. Zjeżdżamy ostro w dół. Mała zatoczka, przepiękna woda, kilka osób się kąpie. Jest tutaj mały port i mała żwirowa plaża. My jedynie podziwiamy krajobraz i zaraz ruszamy dalej.
Szukając najstarszej na wyspie oliwki dotarliśmy do Exo Hora. 
Oliwka ta ma podobno ponad 2 000 lat. To tutaj zaopatrujemy się w oliwę z czosnkiem i rozmarynem. Degustujemy również lokalny ser i nalewki.
Ale przecież trzeba gdzieś popływać. Kolejne 40 minut drogi i jesteśmy w Porto Limnionas Bay. O plaży trudno tu mówić. Ludzie przykucają , siadają na żwirowej drodze. Dlaczego się tutaj zatrzymują ? Bowiem woda jest krystalicznie czysta. Przepiękny turkusowy kolor zachęca do kąpieli. Woda w tym miejscu jest dość zimna i głęboka. Za to widoczność , przeźroczystość wody nie pozwala na z niej ot tak wyjść . Na zboczu znajduje się też restauracja z wygodnymi leżakami. My jednak – jak większość zadowalamy się kawałkiem żwirowej drogi.
Pora wracać. Zmęczeni wsiadamy do samochodu. włączamy mapę – a tu zdziwienie – komórka, która była naładowana do 50 % za nic nie chciała się włączyć. Rozładowała się. Nic to – mamy drugą. Z zadowoleniem wyciągam swoją komórkę – a ta …… też rozładowana. Oj, bez mapy to my nie dojedziemy do Tsilivi. Podłączamy telefon do ładowania – i ruszamy. Po kilkunastu minutach nasz telefonik wskazuje 5 % naładowania – odpalamy mapę i uff. Udało się dojechać do hotelu.
Kolejny dzień – pora na południe wyspy.. Dojeżdżamy do Keri i na plaży kupujemy wycieczkę w biurze CAPTAIN’s. Łódź motorowa zabiera tym razem 15 osób. Ruszamy na początek w okolice prywatnej wyspy w poszukiwaniu żółwi. 
Na szczęście udaje nam się zobaczyć żółwia w naturalnym środowisku.
Dalej płyniemy na wyspę Marathonisi i tam spędzamy kolejną godzinę na plażowaniu. Sama plaża taka sobie, woda dość przyjemna – jednak spora liczba zatrzymujących się tu łodzi – psuje efekt spokoju i relaksu.
Okazuje się , że nasz przewodnik musi zrobić dodatkowy kurs do przystani. Mamy więc poczekać kolejne 15 minut – i popłyniemy dalej. Rzeczywiście – 20 minut później wsiadamy do łodzi – już tylko w 8 osób i ruszyliśmy w kierunku grot.
Kilkakrotnie zatrzymujemy się na pływanie. Kapitan pokazuje wąskie szczeliny w które należy wpłynąć by dostać się do groty. Na koniec sam wskakuje do wody i również płynie do jaskiń. 
PO tej 4 godzinnej wycieczce – jedziemy na punkt widokowy, by z góry spojrzeć na klify.
Jadąc dalej zatrzymujemy się przy uprawach winorośli , podziwiając oczywiście oliwki.
Na chwilę robimy postój w uroczym, malutkim miasteczku, degustując ponownie oliwę, likiery i miody.
Ale pora na pływanie. Tym razem Porto Roxa. Z początku nie wiemy gdzie stanąć. Są trzy knajpki – każda ma parking i żeby się zatrzymać trzeba po prostu coś kupić. Stajemy zatem na ostatnim parkingu. Knajpka położona jest na samym końcu klifu. Szukamy leżaczków. Mężulek idzie pływać – a ja zamawiam przymusowe picie. Nie, nie – ten skaczący osobnik – to nie Mężulek.
Pora wracać. Jedziemy jednak jeszcze na jedną plażę podobno najpiękniejszą- Gerakas Beach.
Pora wracać. Podziwiamy jeszcze zachodzące słońce.
Dwa ostatnie dni postanawiamy spędzić w Tsilivi. Najpierw wędrujemy w głąb wyspy w gaje oliwne. Podziwiamy kształty oliwek.
No – nie tylko oliwek
Trafiamy też do galerii artystycznej, gdzie ugoszczono nas pysznym limonkowym napojem.
Wracamy – oczywiście podziwiając oliwki
Oczywiście musieliśmy również spróbować lokalnej kuchni.
W restauracji Zorba 
oraz Brothers
Na co dzień raczyliśmy się tutejszym winkiem i piwkiem, zagryzaliśmy kabanosami i kanapkami z pysznymi tutejszymi pomidorami. I to już koniec przygody.
Ps. Lotnisko w Zakynthos – też niewielkie – w tym samym czasie odprawiało 3 samoloty – sprawnie, szybko. Można ?